قايقي بي سرنشين ، بر روي آبي امواج آب ، نرم نرمك مي رفت بي آنكه بداند ، اين آرامش را پاياني سخت در پيش است ، پاياني پرصدا ، آبشاري عظيم !
ما همگان نيز ، قايقاني هستيم ،كه در آرامش آبي رنگ روزهاي خدا ، نرم نرمك در پيشيم ،
بي آنكه بدانيم فردا روز ، ما را چه خواهد شد ، آيا آغازي آرام ؟ يا كه پاياني تلخ ؟هر چه در پيش است خواست اوست !
پس مي خواهم آنگونه باشم تا كه فردا از ديروز برايم آغاز سازد ، آنهم آغازي آرام !!

اين نوشته براي تست پست مي باشد.